We worden wakker in de John Muir Lodge, midden in de bossen. We ruiken de geur van dennennaalden en horen het geluid van tjilpende vogels en ritselende takjes.
Wat een contrast met gisteren, toen we op de Las Vegas strip waren. Vol met neon lichten en langsrazende hummers.
Hoewel wakker worden met een briesje uit het bos heerlijk kan zijn, waren wij minder blij met het ontbreken van airco in de Lodge. Een temperatuur rond de 30 graden ’s nachts is niet comfortabel.
De Lodge is vernoemd naar John Muir, een natuurbeschermer die verantwoordelijk is voor de stichting van Sequoia National Park en Yosemite National Park. Dankzij zijn activisme is er aandacht naar natuurbescherming gegaan en kunnen we dit moois nu bezoeken.
We rijden door Kings Canyon National Park naar Sequoia National Park. Een prachtige rit door dit fascinerende woud.
Wat me opvalt, is dat de sequoia bomen redelijk spaarzaam zijn in het gebied. Ik had verwacht een heel bos vol met mammoetbomen aan te treffen, maar dat is niet het geval. Af en toe zie je groepjes sequoia staan tussen de andere bomen.
Hoewel de meeste bomen in dit woud vrij groot zijn, steken de sequoia’s er ruim bovenuit. Niet alleen door hun lengte, maar vooral door hun dikte.
We zien helaas een hoop bos dat verbrand is. Het lijkt erop dat zeker 20% van al het bos vernietigd is door recente bosbranden. Dat voorspelt weinig goeds voor de toekomst.
Sequoia’s zijn door hun grootte en robuuste stam beter bestand tegen de branden. De meeste mammoetbomen hebben littekens die erop duiden dat ze ooit een brand overleefd hebben. Maar tegen een te stevige brand kan zelfs een sequoia niet op.
De bomen zijn een fenomenaal gezicht. Als je er vlak naast staat, voel je je klein en nietig. Het is bijzonder om ze zo te kunnen aanschouwen.
De allergrootste bomen hebben een naam gekregen en staan achter hekjes. Maar er zijn genoeg sequoia’s die naamloos en sereen in het bos staan. We stoppen langs de weg bij een groepje sequoia’s om ze van dichtbij te bekijken.
We zien de koningen van het bos in hun volle glorie. Maar ook staan er omgevallen exemplaren. Een ontwortelde sequoia laat zien hoe groot het wortelsysteem van deze bomen is.
Een reuzensequoia die het begeeft is zeldzaam: ze kunnen meer dan 3000 jaar oud worden. Dat betekent dat ze er al stonden voordat het Romeinse Rijk ontstond. Ze hebben heel wat meegemaakt.
General Sherman
De General Sherman is de grootste sequoia, de grootste boom en daarmee ook het grootste levende wezen op de planeet.
We lopen het pad richting de Sherman. Een paar keer denken we de boom in kwestie te zien. Dat blijkt niet het geval. In het bos waar General Sherman staat, zijn nog veel meer reuzensequoia’s te vinden.
Wanneer we de enige echte General Sherman van dichtbij zien, moeten we constateren dat deze boom toch een stuk groter en indrukwekkender is dan alle bomen er omheen, zelfs dan de General Grant die we gisteren hebben gezien.
De General Sherman is 83 meter hoog en de stam heeft een omtrek van 31 meter. Het is een ontzagwekkende boom. Het is niet mogelijk hem in zijn geheel van dichtbij op de foto te zetten.
Nadat we de General Sherman hebben gezien, zijn alle bomen kleiner. Een mooi moment om onze reis te vervolgen naar Yosemite National Park, dat 4,5 uur rijden ten noorden van Sequoia ligt.