Monterey

De kust van Californië (dag 3)

De kust van Californië (dag 3)

Jeroen

Deze ochtend zitten we weer bij Denny’s om een bord American Pancakes naar binnen te werken.

We hebben een flinke rit van ruim 4,5 uur voor de boeg vandaag. Dat is niet erg, want zodra we Monterey uitrijden, merken we dat de kust aanzienlijk mooier wordt. Prachtige kliffen, rotsachtige kust afgewisseld met kleine strandjes.

De weg slingert zich langs de Pacific. We vallen van de ene verbazing in de andere. Het landschap is zo mooi, dat het zich moeilijk laat beschrijven. We rijden hier door het Big Sur national park.

Regelmatig stoppen we even uit, om van een bijzonder uitzicht of een mooie plek te genieten.

Er staan bordjes langs de kant met “Vista Point”. Als we die zien, besluiten we even te stoppen om te kijken waarom deze plek een bordje verdient. Dat is een goede keuze. Want er is elke keer wel weer wat bijzonders te zien.

Een eervolle vermelding krijgen twee locaties: de Bixby Bridge, gebouwd in de jaren ’30…

…en het paradijselijke McWay Falls.

We observeren een kudde zeeolifanten. De dieren liggen lekker te zonnen op het strand.

Bij een strandje waar een groot rotsblok in zee ligt, ziet Leander een kans op een mooie photo opportunity. Hij rent tussen de golven door naar het rotsblok om erop te klimmen. Het blijkt echter lastiger om erop te klimmen dan gedacht, waardoor de golven hem te grazen nemen.

Hij slaagt uiteindelijk wel in zijn missie. De foto is een mooie beloning voor deze gewaagde actie. Zijn kleren zijn behoorlijk nat geworden. Maar dat zie je niet op de foto. Een bezoekje aan een wasserette lost dat probleem ook weer op.

Het zijn zoveel mooie plekken, dat we geen tijd hebben om overal te stoppen.

Wanneer we dichterbij onze eindbestemming Santa Barbara komen, gaat de route een stukje landinwaarts. Het wordt wat drukker op de weg, waardoor we een tijdje in de file staan. Het landschap bestaat hier voornamelijk uit gele graslanden, met af en toe een eenzame boompje.

In Santa Barbara komen we rond etenstijd aan. We zitten in de Sandpiper Lodge. Een typisch Amerikaans Motel-achtig gebouw.

Wat even wennen is in Amerika, is dat internet geen vanzelfsprekendheid is. We zijn goed voorbereid op reis gegaan met Amerikaanse SIM-kaarten. Desondanks hebben we geen bereik buiten de grote steden.

De hotels hebben abominabele wifi. Bellen via WhatsApp wordt geblokkeerd. Dit is op te lossen door een VPN te gebruiken. In Californië, toch de staat waar alle grote tech bedrijven vandaan komen, verwacht je dit niet.

In de straat waar we zitten, zijn genoeg opties te vinden voor een snelle hap. We kiezen er deze keer voor een steakhouse te proberen. Chuck’s Hawaian Steakhouse gaat er prat op sinds 1965 excellente kwaliteit te serveren. Die kwaliteit drukken ze zoals gewoonlijk behalve in de smaak ook uit in de hoeveelheid. De 12 oz New York steak laat ik me goed smaken.

Van San Francisco naar Monterey (dag 2)

Van San Francisco naar Monterey (dag 2)

Jeroen

We zijn vroeg uit de veren vandaag. Dankzij de jetlag staan we om zes uur al op. Gelukkig zijn er in de VS ontbijtrestaurants die 24/7 open zijn. Er is een Denny’s bij het hotel om de hoek. Hier kun je elke minuut van de dag terecht voor een mok met koffie die onbeperkt wordt bijgevuld en een reusachtig ontbijt waar een heel weeshuis een week van kan eten.

We nemen plaats in de Denny’s. Ik kies voor pannenkoeken met seizoensvruchten. Leander durft het aan en bestelt een lumberjack breakfast met spek, worstjes, ei, pannenkoeken en geraspte aardappel. Respect. Ik doe het hem niet na.

Met deze goede bodem rijden we naar het centrum van Monterey, dat dorps aandoet. De stad mikt op families die er komen voor een dagje uit. Een belangrijk gebied langs de kust is de Cannery Row. Hier zijn de belangrijkste toeristische attracties van Monterey te vinden.

Het aquarium is één van de meest geadverteerde attracties van de stad. We besluiten een kijkje te nemen. De entree is $50 per persoon. Dus dan moet het wel wat zijn.

Als we binnen komen, zijn we niet direct onder de indruk. Het is erg druk in het aquarium. Daardoor is het lastig ervan te genieten. Er zijn wel enkele plekken die bijzonder zijn, zoals de kwallen en de hoofdtank, waarin een school sardientjes wordt vergezeld door enorme tonijn, haaien en zelfs een echte maanvis.

In Monterey lopen we een rondje over de Cannery Row. Het stadje heeft een bloeiperiode gekend tijdens de jaren 40. Toen werden er sardientjes gevangen, die in ingeblikte vorm werden verkocht. Een zeer winstgevende activiteit. De visserij werd steeds verder uitgebreid. Tot er op een zeker moment bijna geen vis meer gevangen werd. De Cannery Row werd abrupt verlaten. De werven stonden er verlaten bij. Nu is het een toeristische attractie. Op typisch Amerikaanse wijze wordt het bestaan van de vissers geromantiseerd en herdacht.

We rijden verder langs te kust en komen bij de 17-mile drive, de toegangsweg tot Pebble Beach. Een mooi stuk van de Californische kust. Je hebt hier mooie stranden, omringd door Cyprus bomen. Hier is ook een beroemde golfbaan. We bezoeken enkele iconische uitzichtpunten, zoals de The Lonely Cypress.

Onze volgende hotel heet Redwood. De medewerkster van de balie heeft een snerpende Amerikaanse stem. Ze helpt ons herinneren dat we nooit spullen in de auto moeten laten liggen tijdens het inchecken. “Bendes halen dan alles uit je auto. Als je terug komt, is hij leeg” zo weet ze zeker.

Ze is ons goed gezind, want ze kan korting regelen bij het restaurant dat bij het hotel zit. “De hamburgers zijn daar zó groot” zegt ze, terwijl ze met haar handen een maat aangeeft die van een Big Mac een klein tussendoortje maakt. Of het lekker is, zegt ze er niet bij. Blijkbaar is de grootte het enige verkoopargument dat van belang is.